Jacek Moskwa

Polski dziennikarz prasowy i telewizyjny, pisarz, watykanista. W latach 1990-2005 korespondent z Rzymu i Watykanu. Autor książek biograficznych o papieżu Janie Pawle II. Wiceprezes Zarządu Głównego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Ukończył VII Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego w Warszawie oraz Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego (magister 1970). Po studiach rozpoczął pracę jako dziennikarz. Związany głównie z mediami katolickimi. W latach osiemdziesiątych współpracowała z prasą podziemną, był m. in. był jednym z redaktorów podziemnego dwutygodnika Solidarności Walczącej "Horyzont". W 1987 r. roku podczas II pielgrzymki Jana Pawła II do Polski pracował w biurze prasowym Konferencji Episkopatu Polski. W latach 1988/1989 pełnił obowiązki zastępcy sekretarza Komitetu Obywatelskiego przy przewodniczącym NSZZ "Solidarność" Lechu Wałęsie.

Od 1990 do 2005 r. korespondent polskich mediów akredytowany w Rzymie i przy Stolicy Apostolskiej; w tym charakterze odbył wiele podróży na pokładzie papieskiego samolotu m. in. do: Albanii, Libanu, Meksyku, USA, Indii, Gruzji, Jordanii, Izraela i na Kubę. Po powrocie do Polski wydawca „Świata Ksiązki” i redaktor TVP – od początku 2010 roku pracuje wyłącznie jako pisarz i niezależny publicysta. Jest m. in. autorem książek biograficznych o papieżu Janie Pawle II. Od 1975 roku członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (w latach 1980 do 1989 członek Zarządu Głównego, od 1982 do 1989 r. nielegalnego); od roku 1988 członek Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie (1989 – 1991 r. członek Zarządu, od 2011 r. członek Komisji Rewizyjnej); od 1989 r. Polskiego PEN Clubu; od 2003 r. Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od czerwca 2011 r. do listopada 2014 prezes Oddziału Warszawskiego, od czerwca 2014 wiceprezes Zarządu Głównego). W latach 2010 – 2013 wiceprezydent Rady Pisarzy Trzech Mórz, skupiającej organizacje literatów z 26 krajów Europy. Prywatnie mąż dziennikarki Krystyny Kalinowskiej-Moskwa, ojciec lekarza psychiatry Macieja oraz aktorki i prawniczki Joanny.

Praca zawodowa:

Od 1971 – członek redakcji „Słowa Powszechnego” oraz współpracownik „Gazety Prawniczej” i tygodników społeczno-kulturalnych. W roku 1981 mianowany zastępcą redaktora naczelnego „Słowa Powszechnego”, po wprowadzeniu stanu wojennego zostaje wraz z częścią zespołu redakcyjnego zwolniony z pracy pod zarzutem popierania „Solidarności”;
1982 – 1987 – zastępca redaktora naczelnego w miesięczniku Księży Pallotynów „Królowa Apostołów” i autor artykułów w prasie podziemnej;
1987 – 1989 – członek redakcji podziemnego dwutygodnika Solidarności Walczącej „Horyzont” oraz miesięcznika „Res Publica” (legalnego);
1989 – 1990 – zastępca redaktora naczelnego dziennika „Rzeczpospolita”;
1990 – 2005 – korespondent z Rzymu oraz Watykanu:
- 1990-1992 – dla Telewizji Polskiej;
- 1990-1994 – dla Polskiego Radia;
- 1994-2001 – dla Telewizji Polskiej;
- 1994-2005 – dla dziennika "Rzeczpospolita";
- 2004-2005 – dla Radia „Zet”;
2006 – wydawca w oficynie „Świat Książki” odpowiedzialny za dział literatury faktu;
2007 – 2009 – redaktor odpowiedzialny za dział publicystyki w Agencji Produkcji Telewizyjnej TVP.
2014 – 2015 – członek Rady Programowej Telewizji Polskiej SA
2016 – członek Rady Programowej Polskiej Agencji Prasowej

Twórczość:

Książki

Pątnicy: przypowieść, Warszawa 1985, ISBN 83-85015-04-3;
Antoni Marylski i Laski, Kraków 1987, Warszawa 2013 ISBN 83-7006-090-0;
Papież i kontestatorzy, Kraków-Warszawa – Struga, 1987 ISBN 83-7019-024-3;
Jan Zieja. Życie Ewangelią spisane przez Jacka Moskwę, Paryż 1991, 1993, ISBN 2-85316-065-3; Kraków 2010 ISBN 978-83-240-1420-0;
Zostań z nami! Jan Paweł II i Polacy, Warszawa 2000, ISBN 83-7227-666-8;
Pontifex Maximus: 25 lat – 25 tajemnic, Gorle-Bergamo 2003, 2005, 2011 wydanie włoskie ISBN 88-7135—177-0, polskie ISBN 88-7135-164-9;
Prorok i polityk, Warszawa 2003, ISBN 83-7391-116-2;
Ja, Żyd z Pasji, Warszawa 2004, ISBN 83-88807-48-X;
Jan Paweł II Warszawa 2005, ISBN 83-247-0144-3, (także wydania czeskie Papež, který změnil svět Praha 2005, ISBN 80-242-1482-2 i słowackie Pápež, ktorý zmenil svet 80-551-1086-7);
Droga Karola Wojtyły. Tom I. Na tron Apostołów 1920-1978, Warszawa 2010, ISBN 978-83-247-1617-3,
Droga Karola Wojtyły. Tom II. Zwiastun wyzwolenia 1978-1989 Warszawa 2011, ISBN 978-83-247-1901-3.
Droga Karola Wojtyły. Tom III. W Trzecie Tysiąclecie, Warszawa 2011.
Droga Karola Wojtyły Tom IV. Do Domu Ojca, Warszawa 2011.
Nie mów o mnie. Z Zofią Morawską spotkania w Laskach, Warszawa 2011
Kalendarium pontyfikatu Jana Pawła II, Kraków 2014 ISBN 978-83-2402050-8
Frassati Gawrońscy. Włosko-polski romans, (wspólnie z Krystyną Kalinowską), Warszawa 2015
Produkcji Telewizyjnej dla TVP 2.

Praca dydaktyczna:

1989-1990 – wykładowca na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego.
2006 – 2012 wykładowca w Wyższej Szkoły Dziennikarskiej im. Melchiora Wańkowicza w Warszawie.
2007 – 2008 wykładowca w Instytucie Edukacji Medialnej i Dziennikarstwa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie;
2007 – 2008 wykładowca w Wyższej Szkole Komunikowania i Mediów Społecznych im. Jerzego Giedroycia w Warszawie.
1976, 1980 – nagrody Fundacji Reinholda Schneidera z Hamburga za eseje o chrześcijańskiej filozofii pokoju;
1984 – nagroda Episkopatu Polski w konkursie z okazji 600-lecia Jasnej Góry za powieść „Pątnicy";
1987 – nagroda Fundacji Reinholda Schneidera z Hamburga za esej o Maksymilianie Kolbem i Edycie Stein;
1987 – Nagroda Niezależnych Dziennikarzy im. Ks. Stanisława Konarskiego za książkę „Antoni Marylski i Laski”;
1997 – nagroda "Premio Internazionale Calabria" dla najlepszego korespondenta zagranicznego we Włoszech;
2002 – znalazł się pośród 14 watykanistów z różnych krajów, zaproszonych jako autorzy modlitw i rozważań Drogi Krzyżowej odbywającej się w rzymskim Koloseum pod przewodnictwem papieża Jana Pawła II Opatrzył komentarzem stację ósmą (według numeracji włoskiej): „Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż Jezusowi”.
2011 – Warszawska Premiera Literacka: Droga Karola Wojtyły Książką Miesiąca Maja, wybrana Książką Roku w plebiscycie czytelników, bibliotekarzy i księgarzy.
2012 – Nagroda „Ślad” im Bpa Jana Chrapka za „równie obszerną, co wnikliwą biografię Droga Karola Wojtyły oraz poruszające publikacje upamiętniające Dzieło Lasek”.
2012 – Nagroda „Totus” Fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia za „ważne książki o Janie Pawle II w szczególności za biografię Papieża Droga Karola Wojtyły.
2015 – Magazyn Literacki „Książki” – Frassati Gawrońscy. Włosko-polski romans Książką Miesiąca Października w kategorii „literatura faktu”.
2015 – Warszawska Premiera Literacka: Frassati Gawrońscy. Włosko-polski romans Książką Miesiąca Listopada.

Nagrody i wyróżnienia:

1976, 1980 – nagrody Fundacji Reinholda Schneidera z Hamburga za eseje o chrześcijańskiej filozofii pokoju;
1984 – nagroda Episkopatu Polski w konkursie z okazji 600-lecia Jasnej Góry za powieść „Pątnicy";
1987 – nagroda Fundacji Reinholda Schneidera z Hamburga za esej o Maksymilianie Kolbem i Edycie Stein;
1987 – Nagroda Niezależnych Dziennikarzy im. Ks. Stanisława Konarskiego za książkę „Antoni Marylski i Laski”;
1997 – nagroda "Premio Internazionale Calabria" dla najlepszego korespondenta zagranicznego we Włoszech;
2002 – znalazł się pośród 14 watykanistów z różnych krajów, zaproszonych jako autorzy modlitw i rozważań Drogi Krzyżowej odbywającej się w rzymskim Koloseum pod przewodnictwem papieża Jana Pawła II Opatrzył komentarzem stację ósmą (według numeracji włoskiej): „Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż Jezusowi”.
2011 – Warszawska Premiera Literacka: Droga Karola Wojtyły Książką Miesiąca Maja, wybrana Książką Roku w plebiscycie czytelników, bibliotekarzy i księgarzy.
2012 – Nagroda „Ślad” im Bpa Jana Chrapka za „równie obszerną, co wnikliwą biografię Droga Karola Wojtyły oraz poruszające publikacje upamiętniające Dzieło Lasek”.
2012 – Nagroda „Totus” Fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia za „ważne książki o Janie Pawle II w szczególności za biografię Papieża Droga Karola Wojtyły.
2015 – Magazyn Literacki „Książki” – Frassati Gawrońscy. Włosko-polski romans Książką Miesiąca Października w kategorii „literatura faktu”.
2015 – Warszawska Premiera Literacka: Frassati Gawrońscy. Włosko-polski romans Książką Miesiąca Listopada.

Polski dziennikarz i publicysta, pierwszy prezes Polskiej Agencji Informacyjnej, pedagog.

Ukończył Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego w 1981. Kierownik Katedry Dziennikarstwa Collegium Civitas w Warszawie, jest publicystą i komentatorem tygodnika „Polityka”, publikuje komentarze w Gazecie Wyborczej, prowadzi piątkowe wydania publicystycznej audycji Poranek w Radiu TOK FM. Laureat licznych nagród: nagrody im. SDP (podziemnego 1987), Adolfa Bocheńskiego (1986), Polskiego PEN Clubu im. Ksawerego Pruszyńskiego (1988), Dziennikarz Roku (1997), dwa Wiktory (1997).

Z wykształcenia malarz i grafik. Dziennikarz od 1990 roku. Najpierw w "Gazecie Wyborczej", w której opublikował m.in. pierwsze po przełomie 1989 roku w polskich mediach, , reportaże śledcze "Państwo Elektromis" i "Korupcja w policji poznańskiej", za które otrzymał najwyższe ówcześnie polskie nagrody dziennikarskie. Później, wraz z Jackiem Żakowskim, twórca telewizyjnego programu "TokSzok", za który otrzymał dwa telewizyjne "Wiktory". Autor talkshow "Najsztub pyta" w TVN. W latach 2002 – 2006 redaktor naczelny i autor nowej koncepcji tygodnika "Przekrój", co pozwoliło temu tygodnikowi wrócić do czołówki polskich magazynów opinii. Od 15 lat specjalizuje sie w wywiadach prasowych, telewizyjnych i radiowych, autor ok. 1000 wywiadów. Publikował je lub publikuje w "Przekroju", "Wprost", w "Vivie" i „Newsweeku". Obecnie prowadzi program polityczno-satyryczny w radiu TokFM i talkshow "Najsztub słucha" w TVN Style. Od 8 lat restaurator, właściciel restauracji "Przegryź" w Warszawie, sam również w niej gotuje.

Entuzjasta nowych przedsięwzięć. Człowiek mediów i komunikacji. Poznał od podszewki pracę gazet codziennych, agencji prasowych, stacji radiowych i telewizyjnych. Pionier mediów społecznościowych w Polsce. Obecnie prezes niezależnego think tanku Instytut Wolności, partner firmy doradczej Bridge, twórca i współwłaściciel i szef platformy blogowej Salon24.pl. W przeszłości m.in. redaktor naczelny Polskiej Agencji Prasowej, publicysta i szef działu politycznego „Rzeczpospolitej”, współpracownik Sekcji Polskiej BBC. Prowadził audycje radiowe („Poranek Radia TOK FM”) i telewizyjne („Powiększenie”, „Kuchnia Polityczna”, „Minęła dwudziesta” TVP i „Wydarzenia Dnia w TV Puls). Jedyny dziennikarz w Europie, który podczas podróży prezydenta USA Baracka Obamy do Anglii, Francji, Irlandii i Polski przeprowadził z nim wywiad – dla portalu społecznościowego Salon24.pl. Autor książek „POPiSowa kronika upadku i wydanej trzech krajach „Napastnik. Opowieść Viktorze Orbánie”.

Profesor na Wydziale Psychologii i w Instytucie Studiów Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego, i prorektor Wyższej Szkoły Finansów i Zarządzania w Warszawie. Zajmuje się psychologią społeczną i psychologią zmiany społecznej (makropsychologią). Od 1991 r. prowadzi we współpracy z ekonomistami, socjologami, demografami i statystykami badania nad jakością życia Polaków w okresie zmiany społecznej, od 2000 r. w ramach największego w Polsce projektu panelowych badań „Diagnoza Społeczna” . Autor kilku koncepcji poświęconych emocjonalnym i poznawczym mechanizmom adaptacji, m.in. cebulowej teorii szczęścia, teorii zaangażowania, teorii pozytywno-negatywnej asymetrii . Członek kilku rad redakcyjnych czasopism naukowych i międzynarodowych towarzystw naukowych, autor, współautor lub redaktor kilkudziesięciu prac naukowych i popularnonaukowych, telewizyjny, radiowy i prasowy komentator bieżących wydarzeń społecznych, członek różnych gremiów doradczych, konsultant trzech premierów III RP.

Socjolog, publicysta. Zwolennik socjologii humanistycznej i koncepcji interakcjonistycznych. Badacz Solidarności, stereotypów narodowych i antysemityzmu oraz zagadnień przemian ustrojowych i obyczajowych, a także problematyki ruchu gejowskiego.

Obecnie profesor nadzwyczajny w Uniwersytecie Warszawskim, kierownik Pracowni Teorii Zmiany Społecznej oraz Centrum Badania Solidarności i Ruchów Społecznych w Instytucie Socjologii UW. Także od wielu lat profesor Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Członek Polskiego Towarzystwa Socjologicznego i Polskiego Towarzystwa Studiów Politycznych oraz European Sociological Association, członek zarządu Polskiego PEN-Clubu (czwarta kadencja), w latach 2001-2011 członek Rady Konsultacyjnej Centrum Monitoringu Wolności Prasy oraz od 2010 r. Rady Gospodarczej przy Premierze RP. Obecnie członek Rady ECS.

Związany z gdańskim środowiskiem dawnego KLD, członek redakcji „Przeglądu Politycznego”. W latach osiemdziesiątych współpracownik „Powściągliwości i Pracy” (do 1990), a potem „Rzeczpospolitej” (1990–1993), „Dziennika” i „Europy”. Publikował w czasopismach nieoficjalnych (takich jak „Aneks”, „Kontakt”, „Zeszyty Literackie”, „Res Publica”) i oficjalnych („Więź”, „Tygodnik Powszechny”, „W Drodze”, „Krytyka”, „Res Publica Nowa”, „Życie”, „Gazeta Wyborcza” i innych). Autor wielu artykułów naukowych w języku polskim i angielskim. Laureat Nagrody im. J. Strzeleckiego Polskiego PEN Clubu.

Krzemiński jest autorem i redaktorem wielu książek, w tym m.in.: Solidarność. Doświadczenie i pamięć (wraz z zespołem, 2010), Czego nas uczy Radio Maryja? Socjologia treści i recepcji rozgłośni (2009), Naznaczeni. Mniejszości seksualne w Polsce – raport 2008 (2009), Wolność, równość, odmienność. Nowe ruchy społeczne na początku XXI wieku (2006), Polacy – jesień ̛80 (2005), Antysemityzm w Polsce i na Ukrainie (2004), Druga rewolucja w małym mieście. Zmiana ustrojowa w oczach mieszkańców Mławy i Szczecinka (wraz z Pawłem Śpiewakiem, 2001), Co się dzieje między ludźmi? (2000), „Solidarność”. Projekt polskiej demokracji (1997); Czy Polacy są antysemitami? (1996) oraz Bitwa o Belweder (wraz z Mirosławą Grabowską, 1991), a ostatnio (także we współredakcji z Pawłem Śpiewakiem) Po rewolucji. Konsolidacja demokracji w małych miastach: Mławie i Szczecinku (2012). Najnowsze publikacje: książka, opublikowana przez gdańskie, Europejskie Centrum Solidarności pod tytułem „Solidarność. Niespełniony projekt polskiej demokracji (2013); „Liberalizm polski”, Wyd. Sedno, Warszawa 2015, „Żydzi – problem prawdziwego Polaka”, WUW Warszawa 2015.

Profesor socjologii, Członek Korespondent PAN, dyrektor Instytutu Filozofii i Socjologii PAN. Specjalizuje się w socjologii polityki i gospodarki, socjologii zmian społecznych.
Autor wielu publikacji krajowych i zagranicznych, komentator w mediach polskich i zagranicznych.

Doradca w obszarach nauk behawioralnych. Otrzymała doktorat z ekonomii behawioralnej z Warwick Business School, gdzie była stypendystką The Behavioural Insights Team oraz brytyjskiego Economic and Social Research Council. W ramach doktoratu i we współpracy z rządem brytyjskim prowadziła badania dotyczącego tego, jak komunikować problemy społeczne, aby ludzie chcieli je rozwiązywać.

Przed rozpoczęciem pracy doradczo-naukowej, pracowała przez 10 lat w obszarze marketingu w Polsce i we Włoszech, w sektorach telekomunikacyjnym, bankowym i mediowym. Posiada certyfikat Professional Diploma in Marketing, wydawany przez The Chartered Institute of Marketing w Wielkiej Brytanii, jest certyfikowanym coachem ICF i Bulletproof Training Institute oraz nauczycielem jogi.

PhD is an adviser in the field of behavioral science. She holds a PhD in behavioral economics from Warwick Business School, where she was The Behavioral Insights Team an British Economic and Social Research Council scholar. As part of her doctoral work and in collaboration with the British government, she conducted research on how to communicate social problems to encourage people to address them.

Before embarking on the consulting, training and academic journey, Julia worked for 10 years in marketing in Poland and Italy, in the telecommunications, banking and media sectors. He holds the Professional Diploma in Marketing certificate, issued by The Chartered Institute of Marketing in Great Britain, is a certified ICF and Bulletproof Training Institute coach and a yoga teacher.