Michał Kempa

Komik, były prawie prawnik, były maratończyk. W zasadzie do woli określenie „śmieszek” niż „komik”. Jego kariera ma dość specyficzny przebieg. Absolwent iO Theater w Chicago oraz nowojorskiego Manhattan Comedy School. Występował na większości festiwali kabaretowych w kraju, zdobywając pierwsze miejsce w 2012 rocznej edycji PAKI, drugie miejsca w konkursach Mulatka 2012 oraz Lidzbarskich Wieczorach Humoru i Satyry. Były współprowadzący program Lubię to w TVP1 w charakterze Grzegorza Pawłowskiego – jednej z często wybieranych przez siebie absurdalnych postaci scenicznych. 
Uczestnik drugiego sezonu Comedy Central Prezentuje: Stand-up!, Stand-up Express na Węgrzech oraz Sopot Top Trendy. Z grupą „Michał Kempa i diapazony” laureat większości polskich festiwali i konkursów kabaretowych: 1 miejsce PAKA 2012, II miejsce Mulatka 2012, II miejsce Lidzbarskie Wieczory Humoru i Satyry 2011 i III miejsce 2012, IV. Laureat wraz z Wojtkiem Fiedorczukiem (jako NiePewne Sytuacje) nagrody Trytona na FAMA Festiwal 2015 (główna nagroda festiwalu). Potem występował głównie w piwnicach. Następnie już w ogóle nie występował, za to biegał i biadolił o ciężkim życiu. Od stycznia do grudnia 2015 roku współprowadzący audycję Pyta Nie Na Śniadanie w Rock Radiu. Od września 2014 roku tworzy cykl „Kempa ględzi” w Programie III Polskiego Radia. Od jesieni 2015 roku występuje regularnie w talk show Kuba Wojewódzki, przeprowadzając krótkie rozmowy z gośćmi programu. Prowadzący I telewizyjny Roast: „Wszyscy na jednego czyli Roast Kuby Wojewódzkiego”. Wraz z Wojtkiem Fiedorczukiem współtworzy kanał na youtube: „NiePewne Sytuacje”. Od sierpnia 2016 roku stały komentator w „Szkle Kontaktowym” w TVN24. 
Występował w Gotham Comedy Club w Nowym Jorku, iO Theater , Annoyance Theater i Laough Factory w Chicago,Sali Kongresowej, czy Piwnicy pod Baranami. 
Przebiegł nawet maraton, ale do dzisiaj bolą go nogi. Zwłaszcza piszczele. Uważa się za mądrzejszego i lepiej wykształconego od pozostałych komików ze Stand-up Polska. Może nie jest bardzo śmieszny, ale jest sympatyczny. Ludzie nieustannie z zażenowaniem określają go jako gorszą wersję Andy Kaufmana, Andrzeja Poniedzielskiego czy inne gorsze wersje innych wersji. A on ciągle biega. I dalej bolą go piszczele. Nie śmieszność, subtelność i dużo Boba Dylana.Żal, żal, więcej żalu! 
P.S. Jest mistrzem, absolutnym mistrzem w długich nudnawych anegdotach i ma przerost lewego kolana.