Rafał Wilk

Kolarz paraolimpijski, zdobywca tytułów Mistrza Paraolimpijskiego i Mistrza Świata.

Wcześniej był żużlowcem, narciarzem, kolarzem, później… kolarzem ręcznym. Walkę na żużlowym torze rozpoczął na początku lat 90. w Stali Rzeszów, zakończył w Krośnieńskim Stowarzyszeniu Motorowym. Jego kariera została tragicznie przerwana w Krośnie 3 maja 2006 roku, po wypadku na torze podczas pierwszoligowego spotkania z GTŻ Grudziądz. Po zderzeniu z bandą na ostatnim wirażu tuż przed metą doszło do wypadku, którego konsekwencją był złamany kręgosłup i przerwany rdzeń w odcinku lędźwiowym.
Rafał Wilk nie zrezygnował jednak ze sportu. Po półrocznej rehabilitacji pojawił się na stoku jako narciarz jeżdżący na monoski. Na nartach jeździ do dzisiaj. Nie stracił też kontaktu ze sportem żużlowym. Przez dwa lata był trenerem STALI Rzeszów, kolejne dwa lata trenerem Motoru Lublin.
W 2010 roku wrócił do czynnego uprawiania sportu skupiając się na doskonaleniu umiejętności kolarskich. I to był strzał w dziesiątkę. Na początku uczył się od innych, od nestora ręcznego kolarstwa w Polsce – Zbigniewa Wandachowicza. W 2011 roku pierwszy raz wziął udział w rozgrywanych w Danii Mistrzostwach Świata w parakolarstwie. W jeździe na czas był 6, i w wyścigu szosowym – 7. W sezonie olimpijskim wygrał klasyfikację końcową Pucharu Świata. Wygrał wszystkie dwa starty na Igrzyskach Paraolimpijskich Londyn 2012; jazdę na czas i wyścig ze startu wspólnego.
W plebiscycie „Przeglądu Sportowego” i Telewizji Polskiej został uznany za najlepszego sportowca niepełnosprawnego roku 2012. W 2013 roku ponownie wygrał Puchar Świata. Podczas mistrzostw świata w kanadyjskiej prowincji Quebeck dwukrotnie stanął na najwyższym stopniu podium: w wyścigu szosowym i w jeździe na czas. W 2014 roku po raz trzeci został Mistrzem Świata w amerykańskim Greenvill w jeździe indywidualnej na czas. Rok 2015 był dla niego szczególny – zdobył podwójne Mistrzostwo Świata w Szwajcarskim Nottwill, wygrał w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata i Europy i czwarty raz z rzędu w rankingu UCI.
Z dniem 1 grudnia rozpoczął przygotowania do sezonu olimpijskiego.  W drodze do Rio zdobył Puchar Świata i Puchar Europy. Starty na Igrzyskach Paraolimpijskich zakończył sukcesem, zdobywając dwa medale: złoty i srebrny.  Na koniec sezonu 2016 po raz piąty zajął pierwsze miejsce w rankingu UCI.