Katarzyna Rogowiec

Polska paraolimpijka, ekonomistka, specjalistka w obszarze kadr i płac, działaczka społeczna, kandydatka do Parlamentu Europejskiego w wyborach w roku 2014.
Ukończyła Finanse i Bankowość w Akademii Ekonomicznej w Krakowie ze specjalizacją finanse publiczne.
Multimedalistka Mistrzostwach Świata w biegach narciarskich i w biathlonie (Baiersbronn,2003; Fort Kent, 2005; Khanty Mansiysk, 2011). Od marca 2006 do 2014 roku była Członkinią Rady Zawodników przy Międzynarodowym Komitecie Paraolimpijskim, a od stycznia 2009 do 2015 roku członkinią Komitetu Zawodników przy Światowej Agencji Antydopingowej. Dwukrotna mistrzyni paraolimpijska z Turynu (2006) w biegach narciarskich na 15 km techniką klasyczną i na 5 km techniką dowolną i brązowa medalistka Igrzysk Paraolimpijskich w Vancouver. Jest jedyną osobą, która zdobyła medale dla Polski na tych igrzyskach.
Kilkakrotnie była obserwatorem największych imprez sportowych świata, zbierając doświadczenia organizacyjne na olimpiadach w Pekinie, Londynie, czy Igrzyskach Wspólnoty Brytyjskiej w New Delhi w 2010 r. W 2010 roku założyła Fundację Katarzyny Rogowiec Avanti, której głównym celem jest wspieranie wszechstronnego rozwoju społeczeństwa polskiego a zwłaszcza osób z niepełnosprawnością szczególnie w obszarze dokonań sportowych i podróżniczych.
Aktyw­na zawodowo od czasu studiów. Posiada licencję pilota wycieczek zagra­nicznych – włada kilkoma językami obcymi: angielskim, włoskim, rosyjskim i hiszpańskim. Aktywna społecznie w zakresie inspirowania i motywowania różnych środowisk do podejmowania wyzwań w życiu. W związku z osiągnięciami sportowymi w Turynie i życiową postawą otrzymała Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski z rąk Prezydenta RP. Na 73. Gali Mistrzów Sportu w Warszawie, w Plebiscycie Sportowiec Roku 2006 uhonorowana statuetką Mistrza Sportu Osób Niepełnospraw­nych 2006 r. Laureatka konkursu „Laury Magellana 2010” za „niezłomna determinację w walce o swoje pasje, za wybitne osiągnięcia sportowe po­mimo niepełnosprawności, za przełamywanie stereotypów…”.
W roku 2008 w ramach wyprawy organizowanej przez Fundację Anny Dymnej „Mimo Wszystko” zdobyła najwyższy szczyt Afryki – Kilimandża­ro.
Straciła obie ręce w 1980 r. (jako 3-letnie dziecko) w wypadku ze sprzętem żniwnym.
Pry­watnie: matka blisko 2 letniej Olimpii, po przerwie macierzyńskiej w roku 2014 wróciła do kariery zawodowej w obszarze zasobów ludzkich.
Pry­watnie jest… osobą życzliwą, pogodną i uśmiechniętą, a przy tym skromną (opinia kolegów, m.in. pracowników  UEK w Krakowie).